UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

symonia

Chronologizacja

XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł.

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. symonia
symonie
D. symonii
symonii
neut
symonij
char
C. symonii
symoniom
B. symonię
symonie
N. symonią
symoniami
Ms. symonii
symoniach
W. symonio
symonie

Inne uwagi

Zwykle lp

Pochodzenie

łac. śred. simonia 'świętokupstwo'

Od: Szymona (Maga), który wg Dziejów Apostolskich chciał kupić od apostołów władzę sprawowania sakramentów.

Definicja

rel. 
nadawanie stanowisk, tytułów, urzędów kościelnych oraz związanych z nimi dóbr duchowych i materialnych za pieniądze, powszechne w Kościele katolickim w średniowieczu

Wymowa

[symońja]

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Religia – kościół miejsca i instytucje związane z religią i kościołem

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Tradycja świat dawnych epok i wydarzenia historyczne

Relacje znaczeniowe

synonimy:  świętokupstwo

Cytaty

Grzech symonii dotyczy czerpania zysków z kupna lub sprzedaży urzędów kościelnych bądź sakramentów.

źródło: NKJP: Ks. Tomasz Jelonek: Szymon Mag, Głos Ojca Pio, 2007-12

Niejeden Borgia miał nieślubne dzieci, kochanki i uprawiał symonię (kupczenie odpustami, sakramentami, urzędami i dobrami kościelnymi).

źródło: NKJP: Adam Szostkiewicz: Złoto, władza i seks, Polityka, 003-08-09

Duchowieństwo żyło w rozpuście, ciemnocie i symonii. Co gorsza, łaski Boże stały się przedmiotem kupna i sprzedaży.

źródło: NKJP: Jarosław Marek Rymkiewicz: Myśli różne o ogrodach, 2010

Data ostatniej modyfikacji: 03.04.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj