1981,
Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, Tomy 38-40, books.google.pl
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
liczba pojedyncza
liczba mnoga
M.
językoznawczość
językoznawczości
D.
językoznawczości
językoznawczości
C.
językoznawczości
językoznawczościom
B.
językoznawczość
językoznawczości
N.
językoznawczością
językoznawczościami
Ms.
językoznawczości
językoznawczościach
W.
językoznawczości
językoznawczości
Inne uwagi
Zwykle lp
Pochodzenie
Zob. językoznawstwo
Definicja
żart.
cecha tego, co jest związane z językoznawstwem lub byciem językoznawcą
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
działalność naukowa
Cytaty
Moja językoznawczość rozwijała się wesoło i atrakcyjnie pod okiem wielu najwybitniejszych. Chodziłem na wykłady i seminaria do wszystkich: do Mayenowej i Wierzbickiej, do Doroszewskiego i Bogusławskiego, do Puzyniny i Weinsberga
źródło: Jerzy Bralczyk: Mój język prywatny. Słownik autobiograficzny, 2004 (books.google.pl)
Na tle tego wszystkiego stosunkowo łagodne i poczciwe wydają się dźwiękojadki, pożywiające się grubymi samogłoskami (no macie, znowu językoznawczość!) czy zielony bocian Bonifacy, który w trakcie rozmowy zdradza im, jak ewentualnie mogą powrócić do swojego, normalnego świata.