UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

smutnieć

XVII w., Kart XVII-XVIII

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	smutniałem +(e)m smutniał	smutniałam +(e)m smutniała	smutniałom +(e)m smutniało	smutnieliśmy +(e)śmy smutnieli	smutniałyśmy +(e)śmy smutniały
2 os.	smutniałeś +(e)ś smutniał	smutniałaś +(e)ś smutniała	smutniałoś +(e)ś smutniało	smutnieliście +(e)ście smutnieli	smutniałyście +(e)ście smutniały
3 os.	smutniał	smutniała	smutniało	smutnieli	smutniały

bezosobnik: smutniano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę smutniał będę smutnieć	będę smutniała będę smutnieć	będę smutniało będę smutnieć	będziemy smutnieli będziemy smutnieć	będziemy smutniały będziemy smutnieć
2 os.	będziesz smutniał będziesz smutnieć	będziesz smutniała będziesz smutnieć	będziesz smutniało będziesz smutnieć	będziecie smutnieli będziecie smutnieć	będziecie smutniały będziecie smutnieć
3 os.	będzie smutniał będzie smutnieć	będzie smutniała będzie smutnieć	będzie smutniało będzie smutnieć	będą smutnieli będą smutnieć	będą smutniały będą smutnieć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		smutniejmy
2 os.	smutniej	smutniejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	smutniałbym bym smutniał	smutniałabym bym smutniała	smutniałobym bym smutniało	smutnielibyśmy byśmy smutnieli	smutniałybyśmy byśmy smutniały
2 os.	smutniałbyś byś smutniał	smutniałabyś byś smutniała	smutniałobyś byś smutniało	smutnielibyście byście smutnieli	smutniałybyście byście smutniały
3 os.	smutniałby by smutniał	smutniałaby by smutniała	smutniałoby by smutniało	smutnieliby by smutnieli	smutniałyby by smutniały

bezosobnik: smutniano by

bezokolicznik: smutnieć

imiesłów przysłówkowy współczesny: smutniejąc

gerundium: smutnienie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: smutniejący

odpowiednik aspektowy: posmutnieć

1.a człowiek

stawać się smutnym - odczuwającym smutek

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia

	Przemysław Knapik pamiętał o kolegach na służbie. W wigilię nikt nie powinien smutnieć sam. źródło: NKJP: Łukasz Brzeziński: Policyjna opowieść, Gazeta Wrocławska, 2003-01-03
	Maria słucha głosu Matyldy i smutnieje. źródło: NKJP: Dariusz Banek: Samo życie Odcinek 183, 2002
	Przypomnieliśmy sobie, że kilka miesięcy przed pierwszym atakiem Tomek oglądając telewizję często smutniał, siedział na kanapie, niby oglądał, ale wzrok miał oderwany od ekranu, był jakby nieobecny. źródło: NKJP: Iza Bednarz: Z drżeniem patrzę, Gazeta Wyborcza,1997-06-30
	Marciniak zaś smutniał coraz bardziej, chyba nosił w sobie jakiś dramat. źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści,1997
	Iskierka coraz bardziej zamykała się w sobie i smutniała. źródło: NKJP: s. M. Urszula Kłusek SAC: O pożytkach z tego co…, 2004-09

stawać się smutnym - świadczącym o tym, że ktoś odczuwa smutek

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia

	Kubuś od razu zauważy, że nie jestem radosna. Mina mu smutnieje [...]. źródło: NKJP: Internet
	Widziałam, jak smutnieją jej duże oczy i jak spokojnie wstrzymuje oddech na skutek przywołanego wspomnienia. źródło: NKJP: Elwira Kucharska: Siła przyciągania, czyli polskie losy, 2008
	Natychmiast stawał się kimś innym, twarz mu smutniała, a gdy wjeżdżał na ulice obok innych, rzucał inwektywy przez okna [...]. źródło: Internet: magni.webity.eu
	Misi smutniały oczy, kiedy patrzyła na otoczenie domu. Płaska, szara ziemia pokryta suchą trawą, jaka rośnie na ugorach. źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Prawiek i inne czasy, 1996

smutnieć

(KOMU)

Data ostatniej modyfikacji: 27.06.2016