część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
grotmaszt
|
grotmaszty
|
|
| D. |
grotmasztu
|
grotmasztów
|
|
| C. |
grotmasztowi
|
grotmasztom
|
|
| B. |
grotmaszt
|
grotmaszty
|
|
| N. |
grotmasztem
|
grotmasztami
|
|
| Ms. |
grotmaszcie
|
grotmasztach
|
|
| W. |
grotmaszcie
|
grotmaszty
|
|
Od: grot- (z hol. groot 'duży') i maszt (zob.)
żegl.
główny maszt na żaglowcu, a na statku wielomasztowym każdy z masztów oprócz pierwszego i ostatniego
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Transport
transport wodny
|
Grotmaszt był roztrzaskany. Z farby niewiele zostało, złaziła olbrzymimi płatami.
źródło: NKJP: Marek Kamiński, Wojciech Moskal, Sławomir Swerpel: Nie tylko biegun, 1996
|
|
Jonatan Brown zawisł na rei grotmasztu HMS „Associacion”. Jego zbrodnią było obliczenie pozycji okrętu, do czego, jako niski rangą, nie miał prawa.
źródło: NKJP: Jarosław Krysik: Zegarek cieśli Harrisona, Polityka nr 7, 2007
|
|
Klasyczny kecz z XVIII wieku posiadał na grotmaszcie jeden żagiel gaflowy i dwa rejowe, a na bezanmaszcie jeden gaflowy i jeden rejowy.
źródło: NKJP: Internet
|
Data ostatniej modyfikacji: 14.09.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN