powiedzenia tego używamy w sytuacji, gdy niespodziewanie zjawia się ktoś, o kim się właśnie mówiło
Warianty
O wilku mowa
O wilku mowa, a wilk tuż
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
Cytaty
– Proszę spojrzeć. O wilku mowa, a wilk tu. – Wskazał przyjacielowi egzemplarz książki [...]. – Chodź – powiedział, kładąc dłoń na klamce – dostaniesz ode mnie w prezencie.
źródło: Internet
Jak Jurek był w twoim wieku, nie mogłam się nadziwić, gdzie to się wszystko mieści. Tatuś się śmiał, że Jurek jest wydrążony od pięt do czubka głowy... O wilku mowa, a wilk tuż, w płaszczu, z parasolem (ten parasol jest największym skarbem mego brata) zagląda do mojego pokoju.
źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Może nie, może tak, 1976
Ciekawy jestem, co ty o nim sądzisz? - zwrócił się do Weycherta. - O Drewnowskim? - Aha! - Cóż? Robi wrażenie obrotnego chłopca. - Prawda? Myślę, że warto go wziąć ze sobą do Warszawy. - Masz, o wilku mowa... Rzeczywiście w drzwiach stał Drewnowski.
źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Popiół i diament, 1948
A ja, panie majorze, poszukuję tu przyjaciół z Grodna. - A to pewnie Kazia pani zna. Wnet tu będzie. O, proszę, o wilku mowa - skinął ręką na barczystego oficera, który zbliżając się przystanął jak wryty. - Oko mnie zwodzi? Przecież to panna Zosia! Góra z górą... A to ci niespodzianka! Pani mnie nie poznaje? Doprawdy?
źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978