UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

kańczug

Chronologizacja

1 połowa XVII w., Kart XVII-XVIII

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	kańczug	kańczugi
D.	kańczuga	kańczugów
C.	kańczugowi	kańczugom
B.	kańczug	kańczugi
N.	kańczugiem	kańczugami
Ms.	kańczugu	kańczugach
W.	kańczugu	kańczugi

Pochodzenie

tur. kamcze 'bicz'

Definicja

przest.

bicz z plecionym rzemieniem i krótkim trzonem

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Prawo i łamanie prawa więzienie i kara

CZŁOWIEK I PRZYRODA Świat zwierząt hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

Relacje znaczeniowe

	synonimy:	bicz, korbacz, nahaj, nahajka
	hiperonimy:	bat

Cytaty

W przypadku drobnych kradzieży, w małych miasteczkach winnych bito rózgami lub kańczugami (gdy był pręgierz, to karano przed nim) i „wyświecano” z miasta.

źródło: NKJP: Bogdan Snoch: Tortury i samosądy, Tygodnik Regionalny „Gazeta Częstochowska”, 2001-02-15

Komentarze do katechizmów wydawanych w połowie XVIII w. tłumaczą, że Pismo św. zabrania kaleczenia ludzi, obcinania im członków, bicia kijem i kańczugiem, „choćby i słusznie”, ale tylko wtedy, gdy karzący nie posiada „władzy ojcowskiej abo sędziowskiej nad winnymi kary”.

źródło: NKJP: Janusz Tazbir: Diabli na zasiłku?, Gazeta Wyborcza, 1997-05-13

Data ostatniej modyfikacji: 21.03.2017