1973,
W. Machejek, "Dziewczyny i chłopcy", books.google.pl
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
dupodaj
|
dupodaje
|
ndepr |
dupodaje
|
depr |
D. |
dupodaja
|
dupodajów
|
|
C. |
dupodajowi
|
dupodajom
|
|
B. |
dupodaja
|
dupodajów
|
|
N. |
dupodajem
|
dupodajami
|
|
Ms. |
dupodaju
|
dupodajach
|
|
W. |
dupodaju
|
dupodaje
|
ndepr |
dupodaje
|
depr |
wulg.
ktoś, kto schlebia albo podporządkowuje się komuś, aby uzyskać dla siebie korzyść
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie
|
Trzeba było sobie jasno powiedzieć - albo jesteś przyzwoitym człowiekiem, albo dupodajem w imię wygody czy PRL-owskiej pseudokariery.
źródło: Mikołaj Lizut: Nic po nas nie zostanie, Gazeta Praca, 20002-09-17 (gazetapraca.pl)
|
|
Żeby się do tego podłączyć, nie trzeba było być komunistą, tylko totalnym oportunistą, dupodajem.
źródło: Lipiński, Tomasz, Tilt, Brygada Kryzys, Gazeta Wyborcza, 2000-04-15 (wyborcza.pl)
|
|
I na ten bezrozumny bełkot nabierają się polscy zapaleni dupodajcy i zaprzańcy różnego sortu [...].
źródło: NKJP: Internet
|
Data ostatniej modyfikacji: 28.03.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN