Chronologizacja
W postaci marchija
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | marchia |
marchie |
|
| D. | marchii |
marchii |
neut |
| marchij |
char | ||
| C. | marchii |
marchiom |
|
| B. | marchię |
marchie |
|
| N. | marchią |
marchiami |
|
| Ms. | marchii |
marchiach |
|
| W. | marchio |
marchie |
Pochodzenie
łac. śred. march(i)a
z st.-w.-niem. marha 'granica'
Definicja
Noty o użyciu
Wyraz używany często w nazwach, np. Marchia Brandenburska .
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Tradycja świat dawnych epok i wydarzenia historyczne
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Przynależność i podział terytorialny typy terytoriów, podział administracyjny
Relacje znaczeniowe
| synonimy: | margrabstwo |
Połączenia
- marchia niemiecka; Marchia Ankońska, Łużycka, Miśnieńska...; Północna, Wschodnia, Zachodnia...
Cytaty
|
Wejście Wilhelma w rodzinę potężnego Ludwika było dlań zaszczytne i korzystne. Posagiem Jadwigi miała być marchia trewizańska, o którą Austria prowadziła wówczas niezbyt pomyślne wojny z Wenecją. źródło: NKJP: Włodzimierz Kalicki: Pierścionek Jagiełły, Gazeta Wyborcza, 1997-06-06 |
|
|
Od Polski odpadło Pomorze Zachodnie [...], uniezależniło się także Pomorze Nadwiślańskie. Tę sytuację wykorzystali margrabiowie brandenburscy, którzy po utworzeniu silnej marchii na podbitych ziemiach Słowian Połabskich dążyli do rozszerzenia swego panowania na tereny nadbałtyckie i w połowie XIII w. zagarnęli ziemię lubuską. źródło: NKJP: Alicja Dybkowska, Jan Żaryn, Małgorzata Żaryn: Polskie dzieje od czasów najdawniejszych do współczesności, 1994 |
|
|
Spadkobiercami jego [Karola Wielkiego] rozległego imperium są do dziś istniejące państwa, które, jak prowincje i peryferyjne marchie w czasach Karola, niekiedy buntują się przeciwko dominacji innych, lecz nie toczą ze sobą wojen innych niż na słowa. źródło: NKJP: Dariusz Piwowarczyk: Słynni rycerze Europy. Rycerze Chrystusa, 2007 |