UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

innowierca

1638, Kart XVII-XVIII

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

Zob. inny, wiara

książk.

człowiek, który wyznaje wiarę inną niż obowiązująca w danym środowisku

[innowierca]

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Religia – kościół wyznania: zasady i prawdy wiary

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Religia – kościół osoby związane z religią i kościołem

synonimy:

różnowierca

innowiercy i heretycy; ateiści i innowiercy, niewierzący i innowiercy, poganie i innowiercy
prześladowanie innowierców

	W Niemczech byłoby nie do pomyślenia, aby młodzież luterańską, katolicką i żydowską zapraszać na wspólne potańcówki, i to jeszcze rodzinne. Z innowiercami nie utrzymywało się bliskich kontaktów! źródło: NKJP: Kazimierz Moczarski: Rozmowy z katem, 1977
	Od tego dnia jedynym legalnym wyznaniem w królestwie Francji stawało się wyznanie katolickie. Innowiercy musieli albo zmienić wiarę, albo ojczyznę. źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Podróż ludzi księgi, 1993
	Główna zasada ruchu głosi, iż całe życie prawowiernego muzułmanina powinno być poświęcone na umacnianie i rozpowszechnianie islamu, a z innowiercami i heretykami należy prowadzić świętą wojnę - dżihad. źródło: NKJP: Uniwersytet Lumumby, Dziennik Polski, 2001-09-22
	Jeśli jesteście innowiercami lub ateistami, zobaczcie, w co wierzą chrześcijanie - może lepiej zrozumiecie korzenie ich wiary. źródło: NKJP: Adam Szostkiewicz: To więcej niż film, Polityka, 2004-03-13
	Według niego najlepiej z tolerancją wobec innowierców jest w średnich i dużych miastach. Znacznie gorzej wygląda to w małych miejscowościach. źródło: NKJP: Artur Marcisz: Coraz częściej pojawiają się pytania o to, czy Polska jest krajem tolerancji wyznaniowej, Tygodnik Rybnicki, 2007-05-21

Data ostatniej modyfikacji: 07.03.2017