UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

oskarżycielstwo

1899, O. Balzer: Historya ustroju Austryi, books.google.pl

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: n2

Inne uwagi

Zwykle lp

Zob. skarżyć

pejorat.

skłonność polegająca na łatwym i chętnym stawianiu komuś zarzutów, niezależnie od tego, czy ta osoba rzeczywiście zrobiła to, o co jest obwiniana

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Usposobienie człowieka cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

	Wciąganie społeczeństwa w międzypartyjną atmosferę kłamstwa, blagi, oskarżycielstwa jest z pewnością większym złem niż nieuczciwe rozegranie przetargu, bo w przetargu rozróżnienie uczciwości od nieuczciwości jest najczęściej kwestią interpretacji przepisów i faktów. źródło: NKJP: Internet
	Ta czułość obrazowania połączona z ogromnym dystansem w kreacji podmiotu i jego widzeniu świata staje się właśnie ową trzecią drogą pomiędzy delikatnym oniryzmem a bojowniczym oskarżycielstwem – strategiami najwyraźniej obecnymi w najnowszej poezji pisanej przez kobiety. źródło: Internet: artpapier.com
	Jest taka cecha demokracji, która z wielką siłą objawia się obecnie w Polsce i całej Europie Wschodniej, gdzie demokratyczne normy i procedury są słabo zakorzenione. Jest nią oskarżycielstwo jako podstawowa tendencja. źródło: NKJP: Janina Paradowska: W tej metodzie jest szaleństwo, Polityka, 2007-02-10
	Z drugiej wszelako strony, z samorodną, realistycznie ujętą figurą Żyda weneckiego, nie mają nic wspólnego patetyczne i tendencyjne interpretacje, jakimi usiłowano ją osnuć w ciągu wieku XIX. W podejściu wielkiego dramatopisarza do osoby i charakteru Szajloka nie ma ani humanitaryzmu, ani polemiki; ani obrony, ani oskarżycielstwa. źródło: Internet: encyklopediateatru.pl

Data ostatniej modyfikacji: 19.03.2019