Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | otomana |
otomany |
|
| D. | otomany |
otoman |
|
| C. | otomanie |
otomanom |
|
| B. | otomanę |
otomany |
|
| N. | otomaną |
otomanami |
|
| Ms. | otomanie |
otomanach |
|
| W. | otomano |
otomany |
Pochodzenie
fr. ottomane
Wyraz francuski został utworzony od nazwy własnej Ottoman 'Turek'
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA Najbliższe środowisko życia człowieka meble i wystrój wnętrz
Relacje znaczeniowe
| hiperonimy: | kanapa |
Połączenia
- miękka otomana
Cytaty
|
Oprócz półek z książkami w „ostatnim pokoju” znajdowała się otomana, na której ojciec odbywał swoje pięciominutowe poobiednie drzemki [...]. źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Gdy owoc dojrzewa, 1958 |
|
|
Przesunęła dłonią po wygiętym, zimnym korpusie maszyny do szycia „Singer”, potem, czując narastające zmęczenie, usiadła na otomanie i dopiero teraz, oparłszy głowę na miękkim oparciu, które pachniało pluszem i suchą morską trawą, odetchnęła głęboko. źródło: NKJP: Stefan Chwin: Hanemann, 1995 |
|
|
Leżeliśmy na wygodnych otomanach przy wspaniale zastawionych, inkrustowanych złotem, srebrem i kością słoniową stolikach. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003 |
|
|
Otomany okryte były kolorowymi, wielce ozdobnymi kilimami. źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Gdzie ten dom, gdzie ten świat, 1994 |
|
|
Ubrane w jedwabie i koronki, wybierają atłasowe kanapy, pluszowe otomany i osuwają się na nie z pewnym zaniedbaniem, które jednak nie psuje, ale dodaje wdzięku postaci. źródło: NKJP: Magda Huzarska-Szumiec: Kochać, uwodzić, Gazeta Krakowska, 2003-02-14 |