UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

rozkurczyć się

Chronologizacja

1583, SPXVI

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. rozkurczę się
rozkurczymy się
2 os. rozkurczysz się
rozkurczycie się
3 os. rozkurczy się
rozkurczą się

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. rozkurczyłem się
+(e)m się rozkurczył
rozkurczyłam się
+(e)m się rozkurczyła
rozkurczyłom się
+(e)m się rozkurczyło
rozkurczyliśmy się
+(e)śmy się rozkurczyli
rozkurczyłyśmy się
+(e)śmy się rozkurczyły
2 os. rozkurczyłeś się
+(e)ś się rozkurczył
rozkurczyłaś się
+(e)ś się rozkurczyła
rozkurczyłoś się
+(e)ś się rozkurczyło
rozkurczyliście się
+(e)ście się rozkurczyli
rozkurczyłyście się
+(e)ście się rozkurczyły
3 os. rozkurczył się
rozkurczyła się
rozkurczyło się
rozkurczyli się
rozkurczyły się

bezosobnik: rozkurczono się

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. rozkurczmy się
2 os. rozkurcz się
rozkurczcie się

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. rozkurczyłbym się
bym się rozkurczył
rozkurczyłabym się
bym się rozkurczyła
rozkurczyłobym się
bym się rozkurczyło
rozkurczylibyśmy się
byśmy się rozkurczyli
rozkurczyłybyśmy się
byśmy się rozkurczyły
2 os. rozkurczyłbyś się
byś się rozkurczył
rozkurczyłabyś się
byś się rozkurczyła
rozkurczyłobyś się
byś się rozkurczyło
rozkurczylibyście się
byście się rozkurczyli
rozkurczyłybyście się
byście się rozkurczyły
3 os. rozkurczyłby się
by się rozkurczył
rozkurczyłaby się
by się rozkurczyła
rozkurczyłoby się
by się rozkurczyło
rozkurczyliby się
by się rozkurczyli
rozkurczyłyby się
by się rozkurczyły

bezosobnik: rozkurczono by się

bezokolicznik: rozkurczyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozkurczywszy się

gerundium: rozkurczenie się

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. rozkurczenie się
rozkurczenia się
D. rozkurczenia się
rozkurczeń się
C. rozkurczeniu się
rozkurczeniom się
B. rozkurczenie się
rozkurczenia się
N. rozkurczeniem się
rozkurczeniami się
Ms. rozkurczeniu się
rozkurczeniach się
W. rozkurczenie się
rozkurczenia się

odpowiednik aspektowy: rozkurczać się

Pochodzenie

Zob. kurczyć

1. o dłoni

Definicja

będąc skurczonym, rozprostować się

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego czynności i stany fizjologiczne

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii wielkość,

Cytaty

Zamknięta w klatce bestia poruszyła się, przez ogon przebiegło nerwowe drżenie, pazury zacisnęły się i rozkurczyły ponownie.

źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005

[...] nagle jego palce rozkurczyły się i zaczął opadać do tyłu [...]

źródło: Internet: mreadz.com

2. o żołądku

Definicja

będąc skurczonym - zaciśniętym pod wpływem czegoś, rozluźnić się

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego czynności i stany fizjologiczne

Relacje znaczeniowe

antonimy:  skurczyć się

Cytaty

Żołądki rozkurczyły się nam dopiero na wieczór.

źródło: NKJP: Ambasadorzy egzotycznych lądów, Dziennik Polski, 2008-03-29

[...] prawe płuco rozkurczyło się i jest w stanie samo pracować!

źródło: Internet: karmacoma.blox.pl

Żołądek tak łatwo nie oddaje ciepła, zresztą po talerzu gorącej zupy czuć przyjemne ciepełko w okolicach żołądka. To wystarcza, żeby naczynia krwionośne się rozkurczyły, popłynęło więcej krwi, zwiększyło się wydzielanie enzymów i sama aktywność enzymów się zwiększyła.

źródło: NKJP:

Data ostatniej modyfikacji: 20.06.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj