1864,
Encyklopedyja powszechna, Tom 18, books.google.pl
W postaci marynizm
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
liczba pojedyncza
liczba mnoga
M.
marinizm
marinizmy
D.
marinizmu
marinizmów
C.
marinizmowi
marinizmom
B.
marinizm
marinizmy
N.
marinizmem
marinizmami
Ms.
marinizmie
marinizmach
W.
marinizmie
marinizmy
Inne uwagi
Zwykle lp
Pochodzenie
Od nazwiska włoskiego poety Giambattisty Marina (1569-1625)
Definicja
lit.
kierunek w poezji barokowej, stworzony przez włoskiego poetę Giambattistę Marino, charakteryzujący się wyszukanym słownictwem i nagromadzeniem środków artystycznych
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
literatura
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
prądy, kierunki i kategorie artystyczne
Cytaty
Marinizm odrzucał renesansową harmonię między treścią a formą i kładł nacisk na formę; lubował się w olśniewających konceptach, wymyślnych epitetach i metaforach.
źródło: NKJP: Internet
Puenta jako zabieg formalny jest wykorzystywana w takich gatunkach literackich jak epigramat, humoreska czy nowela. Była jednym z ważniejszych narzędzi stylistycznych w konceptystycznych utworach tworzonych w barokowych nurtach gongoryzmu czy marinizmu.
źródło: NKJP: Internet
Marinizm był jednym z pierwszych zjawisk nowej estetyki europejskiej, które zostały wchłonięte przez staropolską poezję już w pierwszej połowie stulecia.
źródło: Teresa Michałowska: Mie̜dzy poezja̜ a wymowa̜: Konwencje i tradycje staropolskiej prozy nowelistycznej, 1970
Studia nad barokiem i marinizmem trwają we Włoszech nadal [...].
źródło: Jadwiga Sokołowska: Spory o barok w poszukiwaniu modelu epoki, 1971