Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | nałożnica |
nałożnice |
|
D. | nałożnicy |
nałożnic |
|
C. | nałożnicy |
nałożnicom |
|
B. | nałożnicę |
nałożnice |
|
N. | nałożnicą |
nałożnicami |
|
Ms. | nałożnicy |
nałożnicach |
|
W. | nałożnico |
nałożnice |
Pochodzenie
pol. dawne nałożny 'nawykowy, zwyczajowy'
z st.pol. nałóg 'nawyk, przyzwyczajenie'
Uniwerbizacja zamiast niewiasta nałożna 'pilna w zastępowaniu komuś żony, nawykła do tego obowiązku'; skojarzenie z wyrażeniem przyimkowym na łożu raczej wtórne. W dawnej polszczyźnie występował czasownik nałożyć się 'przyzwyczaić się, przywyknąć', etymologicznie od psł. przedrostkowego *na-ložiti 'kłaść, układać', może też 'układać do czegoś, przyzwyczajać, wdrażać', stąd pol. dawne nałożny (Bańk., Bor.)
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego seksualność
Połączenia
- królewska, książęca nałożnica
- nałożnica króla
- żony i nałożnice
- harem nałożnic
- utrzymywać nałożnicę
Cytaty
Jedyny tytuł do sławy jego rodziny stanowił fakt, że siostra Stefana była nałożnicą króla Henryka I. źródło: NKJP: Dariusz Piwowarczyk: Słynni rycerze Europy. Rycerze w służbie dam i dworu, 2009 |
|
„Post” podjął decyzję, że dzieje romansu zostaną opublikowane, ponieważ kongresman utrzymywał nałożnicę za pieniądze podatników. źródło: NKJP: Jacek Kalabiński: Między rządem a nierządem, Gazeta Wyborcza, 1993-01-15 |
|
[...] jeszcze w 1415 r. statuty wrocławskie stwierdzały, że plebani po książęcemu wyposażają swoje nałożnice. źródło: NKJP: Dariusz Łukasiewicz: Zatyczka panieńska, Polityka, 2007-11-24 |
|
Karawana Jakuba była ogromna: składała się z wielbłądów, osłów jucznych, owiec, baranów i kóz oraz dwóch żon, dwóch nałożnic i jedenastu synów Jakuba, nie licząc mnóstwa czeladzi wraz z rodzinami. źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963 |
Składnia
+ | nałożnica | + |
(KOGO)
|
|
+ | nałożnica | + |
(CZYJA)
|