UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

kulminanta

Chronologizacja

1953, NFJP

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. kulminanta
kulminanty
D. kulminanty
kulminant
C. kulminancie
kulminantom
B. kulminantę
kulminanty
N. kulminantą
kulminantami
Ms. kulminancie
kulminantach
W. kulminanto
kulminanty

Pochodzenie

Od: kulminacja

Definicja

książk. 
moment, w którym nasilenie czegoś jest największe

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii jakość i intensywność

Relacje znaczeniowe

synonimy:  kulminacja

Cytaty

[...] akcja nie dąży ku jednej kulminancie, lecz ma wiele punktów kulminacyjnych.

źródło: NKJP: Andrzej Wirth: Teatr, jaki mógłby być, Nowa Kultura nr 4, 1962

Motyw Grunwaldu przeszedł [...] przez pierwsze strony wszystkich polskich pism. Było jednak sprawą oczywistą, że kulminanta obchodów ma nastąpić dopiero w dniu 15 lipca i że wiązać się musi z Krakowem, gdyż jedynie tam dobrotliwa władza Franciszka Józefa mogłaby zezwolić na jakąś spektakularną demonstrację.

źródło: Witold Filler: „Oto jest olbrzymów dzieło”. Grunwald w polskiej literaturze i sztuce, 2008 (books.google.pl)

Jest to dzieło porównywalne z przedstawieniem, ponieważ ma początek, rozwój, kulminanty, zakończenie, a jednak ma inną funkcję.

źródło: NKJP: Jerzy Grotowski: Akt całkowity, Gazeta Wyborcza, 1999-01-16

„Derwisz i Anioł” rozpoczął bardzo mistyczny okres w zespole Maanam. Okres, który kulminantę osiągnął na płycie „Róża” a schyłek na „Hotelu Nirwanie”.

źródło: Internet: manaam.pl

Składnia

bez ograniczeń + kulminanta +
(CZEGO)
Data ostatniej modyfikacji: 23.08.2017
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj