UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

sunna

Chronologizacja

1851, J. Weber, "Dzieje powszechne...", books.google.pl

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. sunna
sunny
D. sunny
sunn
C. sunnie
sunnom
B. sunnę
sunny
N. sunną
sunnami
Ms. sunnie
sunnach
W. sunno
sunny

Inne uwagi

Zwykle lp

Pochodzenie

ar. sunna 'prawo, obyczaj, sposób postępowania; ścieżka'

Definicja

rel. 
zbiór opowieści z biografii Mahometa wraz z jego opiniami dotyczącymi sposobu życia i wyznawania wiary

Noty o użyciu

Zapisywane również wielką literą.

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Religia – kościół wyznania: zasady i prawdy wiary

Cytaty

Sunna to opowieści o wypowiedziach i o życiu Mahometa, spisane obok Koranu, który sunna uzupełnia.

źródło: NKJP: (sza): Chrześcijanin patrzy na islam, Dziennik Bałtycki, 2001-09-28

Podstawą islamu jest wiara w Jednego Boga – Allaha, oparta na świętej księdze – Koranie. Uzupełnia ją sunna – Tradycja, zawierająca opis czynów proroka i hadisy, jego wypowiedzi.

źródło: NKJP: Marek Twaróg: Zrozumieć islam, Dziennik Zachodni, 2006-09-25

Każdy muzułmanin wie - choć Koran o tym milczy i w sunnie, spisanej oficjalnie tradycji, też chyba nie ma na ten temat wzmianki - że jakiś niegodziwy pies poważył się dziabnąć Mahometa!

źródło: NKJP: Wojciech Giełżyński: Inne światy, inne drogi, 2006

– Studiując Koran i Sunnę nasze feministki doszły do wniosku, że islam w istocie gwarantuje równouprawnienie – mówi Yvonne Haddad.

źródło: NKJP: Tomasz Zalewski: I mamy damy, Polityka, 2009-12-12

Data ostatniej modyfikacji: 15.02.2017
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj