UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

barć

Chronologizacja

1261, Leszek Bednarczuk, Początki i pogranicza polszczyzny, 2018

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. barć
barcie
D. barci
barci
C. barci
barciom
B. barć
barcie
N. barcią
barciami
Ms. barci
barciach
W. barci
barcie

Pochodzenie

psł. *br̥tь

Definicja

dziupla, specjalnie wydrążona w pniu drzewa, aby hodować w niej pszczoły

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK I PRZYRODA Świat zwierząt owady

CZŁOWIEK I PRZYRODA Świat zwierząt zwyczaje i zachowania zwierząt

Połączenia

  • barć leśna, pszczela
  • miód z barci
  • miód w barciach

Cytaty

W dziupli starej sosny była barć i ktoś tę barć zniszczył. Plastry wosku leżały na ziemi, miód ściekał po drzewie.

źródło: NKJP: Janina Porazińska: Szewczyk Dratewka, 1952

Bartnictwo dostarczało miodu [...]. Z tego względu było zajęciem szanowanym, a pasieki i barcie otaczano szczególną opieką prawa; za rabunek roju pszczelego groziła kara śmierci.

źródło: NKJP: Urszula Augustyniak: Historia Polski 1572-1795, 2008

Owoce leśne - jagody, maliny, orzechy - były zarówno dodatkiem do jedzenia, jak i samoistnym pokarmem, podobnie miód wybierany z barci.

źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych: praca zbiorowa, 2004

Schodzący z wydmy wędrowcy trafiają na skraj niezwykle rzadkiego na Mazowszu, ponadstuletniego boru świerkowego, w którym latem tego roku wykuto barć i zasiedlono pszczoły.

źródło: NKJP: Wojciech Sobociński: Informacje, Las Polski, 2009-11-01

Data ostatniej modyfikacji: 23.03.2025
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj