Chronologizacja
Pochodzenie
Pierwotnie zdrobnienie od st.pol. kotew / kotwa , co z psł. * koty 'kotwica' (nowsza forma mianownika wtórna, od tematu przypadków zależnych, por. dop. * kotъve , bier. * kotъvь ; por. krew ). Wyraz pierwotnie być może oznaczał 'kocicę', a znaczenie 'kotwica' miałoby być wtórne i wynikać ze skojarzenia łap kotwicy wbijających się np. w dno z zaopatrzonymi w pazury łapami kota.
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK I TECHNIKA Transport transport wodny
Połączenia
- ciężka, duża; zabytkowa kotwica; żelazne kotwice; kotwica żeglarska; kotwice betonowe
- kotwica admiralicji; kotwice statków
- kotwica i lina; kotwice i łańcuchy
- rzut kotwicą
- okręt, postój, przystań na kotwicy
- rzucić kotwicą
- zejść z kotwicy
- pływać z kotwicą
- czekać, zacumować na kotwicy
- kotwice za burtę
Cytaty
|
Jeśli podczas postoju na kotwicy kapitan chciał dostać się na ląd, to najszybszym środkiem komunikacji był nasz dziesięciowiosłowy kuter. źródło: Karol Olgierd Borchardt: Znaczy kapitan, 1960 |
|
|
Jeżeli zarzucona kotwica znajduje się poza największą szerokością statku i stanowi przeszkodę dla innych przepływających statków, wówczas statek powinien być od strony zarzuconej kotwicy oznaczony dodatkowym światłem białym umieszczonym na wysokości 1 m poniżej światła białego. źródło: Stefan Wysocki: Żeglarstwo śródlądowe, 1969 |
|
|
Dziobem będziemy stali na kotwicach, zwróceni do wyjścia. W razie czego kotwica do góry i jazda z portu. źródło: Wicenty Z. Milenuszkiewicz: Wybierać kotwicę, 1964 |
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | kotwica |
kotwice |
|
| D. | kotwicy |
kotwic |
|
| C. | kotwicy |
kotwicom |
|
| B. | kotwicę |
kotwice |
|
| N. | kotwicą |
kotwicami |
|
| Ms. | kotwicy |
kotwicach |
|
| W. | kotwico |
kotwice |