Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | oracz |
oracze |
ndepr |
| oracze |
depr | ||
| D. | oracza |
oraczy |
|
| C. | oraczowi |
oraczom |
|
| B. | oracza |
oraczy |
|
| N. | oraczem |
oraczami |
|
| Ms. | oraczu |
oraczach |
|
| W. | oraczu |
oracze |
ndepr |
| oracze |
depr |
Pochodzenie
Zob. orać
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK I PRZYRODA Ziemia rolnictwo
Relacje znaczeniowe
| hiperonimy: | rolnik |
Cytaty
|
[...] koń wierzgnął, ale oracz lejce ściąga, coś po niemiecku woła i już koń rży, głowę niesie wysoko, ciągnie pług spokojnie, równiutko, jak na paradzie. źródło: NKJP: Halina Auderska: Babie lato, 1974 |
|
|
Już od dawna kocham cię, córko Demeter. Zastępowałem ci drogę jako młody pasterz i jako urodziwy oracz [...]. źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Może nie, może tak, 1976 |
|
|
Walczą o pokój w codziennym znoju źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Liryka mojego życia, 1966 |
|
|
Właśnie konie wyprzęgał. Matka Boska przyszła w niebieskiej sukience i powiedziała: „Szczęść Boże, oraczu!” źródło: NKJP: Kamila Sypniewska: Jawienia przy pomidorach, Gazeta Wyborcza, 1996-05-29 |
|
|
Idący w pole oracze unikali używania przekleństw, by nie obrazić ziemi, która rozgniewana mogła przestać rodzić. źródło: NKJP: Urszula Janicka-Krzywda: Trud oracza, Wychowawca, 2002-04 |