UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

onomasta

Chronologizacja

1930, SJPDor

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. onomasta
onomaści
ndepr
onomasty
depr
D. onomasty
onomastów
C. onomaście
onomastom
B. onomastę
onomastów
N. onomastą
onomastami
Ms. onomaście
onomastach
W. onomasto
onomaści
ndepr
onomasty
depr

Pochodzenie

Od: onomastyka

Definicja

jęz. 
specjalista w zakresie onomastyki - nauki

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Działalność intelektualna człowieka działalność naukowa

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Język

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:  językoznawca

Cytaty

Zasłużony gdański onomasta [...] próbował określić funkcję cząstki -ań-. Twierdził, że dzisiejsza Motława (a to jest nazwa pruska) miała kiedyś słowiańską nazwę Gdania [...].

źródło: NKJP: Jan Miodek: Rozmyślajcie nad mową, Wiedza i Życie, 2001

Z punktu widzenia onomasty nazwisko nie jest równe wyrazowi pospolitemu, podobnie jak i inne nazwy własne.

źródło: NKJP: Aleksandra Cieślikowa: Nazwy własne w słownikach języka pisarzy: Jana Kochanowskiego, Adama Mickiewicza i Jana Chryzostoma Paska, Studia Paedagogica, 2008

[...] sprawę konsultowałem z karelskimi onomastami i przejrzałem na temat nazwy Jeziora Onieżskiego wszystko, co jest dostępne w bibliotece Karelskiej Akademii Nauk.

źródło: NKJP: Mariusz Wilk: Dom nad Oniego, 2006

Data ostatniej modyfikacji: 22.05.2017
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj