UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

kontrafałda

Chronologizacja

1900, SJPDor

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. kontrafałda
kontrafałdy
D. kontrafałdy
kontrafałd
C. kontrafałdzie
kontrafałdom
B. kontrafałdę
kontrafałdy
N. kontrafałdą
kontrafałdami
Ms. kontrafałdzie
kontrafałdach
W. kontrafałdo
kontrafałdy

Pochodzenie

Od: kontra, fałda

Definicja

zakładka na tkaninie złożona z dwóch fałd ułożonych w stosunku do siebie tak, że stykają się kantami

Wymowa

[kontrafałda]

Kwalifikacja tematyczna

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA Ubranie cechy ubrań

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:  zakładka

Połączenia

  • ułożony w kontrafałdy

Cytaty

Spódnica była wąska, z kontrafałdą z tyłu.

źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998

Rita jest w przewrotnie skromnej sukience, która przykrywając wszystko - dzięki pewnym fałdom, wcięciom, kontrafałdom i skosom - pozwala domyślać się wszystkiego.

źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Doktor Twardowski, 1977

Spódnica z cienkiej wełenki układana w fałdy, kontrafałdy, a nawet szerokie plisy.

źródło: NKJP: Przyswoić, oswoić..., Gazeta Wyborcza, 1993-02-05

Klasyczna księżowska sutanna musi mieć trzy kontrafałdy, szyje się ją z krepy lub tropiku (elana, wełna, elanowełna) w wersji letniej lub zimowej.

źródło: NKJP: Katarzyna Sadura: Przydziałowy zestaw, Trybuna Śląska, 2001-07-30

Data ostatniej modyfikacji: 10.07.2017
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj