nadawca nazywa niepożądany stan lub sytuację, których nastanie grozi w okolicznościach, o których mowa
wykładnik relacji sąsiedztwa
|
Początkowy ból i przerażenie ustąpiły po chwili niezwykłemu upojeniu na granicy omdlenia.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Dzieci nocy, 2001
|
|
Wszystko skrzypi i chwieje się na granicy rozpadu.
źródło: NKJP: Max Cegielski: Masala, 2002
|
|
Według mego przekonania grymas, uczyniony przeze mnie, miał świadczyć, iż znajduję się prawie na granicy histerii.
źródło: NKJP: Ireneusz Iredyński: Dzień oszusta. Człowiek epoki, 1962
|
|
- Rodzi się we mnie obawa, że jesteśmy na granicy przekombinowania.
źródło: NKJP: Adam Michnik, Józef Tischner, Jacek Żakowski: Między Panem a Plebanem, 1995
|
| na granicy CZEGO |
szyk: zewnętrzny: stały: antepozycja
wewnętrzny: stały |
Data ostatniej modyfikacji: 26.11.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN