Chronologizacja
Pochodzenie
Zob. wrzeć
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka zachowania emocjonalne
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego stosunki, grupy i organizacje społeczne
Połączenia
- ciągłe, nieustanne, silne, wielkie; rewolucyjne wrzenie; wrzenie społeczne
- wrzenie pośród robotników
- wrzenie wśród ludu, wśród zesłańców
- wrzenie w armii, w kolegiacie, w kraju
- wrzenie i niezgoda na świat, wrzenie i sprzeciw; wrzenia i bunty, wrzenia i rozruchy; niezadowolenie i wrzenie
- etap, okres, stan wrzenia
- wrzenie rosło, narasta, ucichło, ustało, ustępuje; wrzenia wybuchały
- czuć, uspokoić, wywołać, wzbudzać wrzenie; stłumić wrzenia
- dojść do wrzenia
Cytaty
|
Śmierć Husa wywołała wrzenie w Czechach, przyczyniła się do rozwoju husytyzmu, który od samego początku przenikał do sąsiadującej z Czechami Polski. źródło: NKJP: Daniel Olszewski: Dzieje chrześcijaństwa w zarysie, 1996 |
|
|
Władze, powiadomione o wrzeniu wśród polskich zesłańców, postanowiły wywieźć bardziej niespokojnych do budowy drogi [...], wytyczonej wzdłuż południowego wybrzeża Bajkału. źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1963 |
|
|
Wrzenia rewolucyjne, jakie ogarnęły ziemie polskie w latach 1905-1907, nie ominęły także ziemi wieluńskiej. źródło: NKJP: Joanna Tomczak: Słownik geograficzny gminy Rudniki, 2002 |
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | wrzenie |
wrzenia |
|
| D. | wrzenia |
wrzeń |
|
| C. | wrzeniu |
wrzeniom |
|
| B. | wrzenie |
wrzenia |
|
| N. | wrzeniem |
wrzeniami |
|
| Ms. | wrzeniu |
wrzeniach |
|
| W. | wrzenie |
wrzenia |