UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

kooperant

1957, NFJP

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

pol. kooperować

z łac. cooperari 'współdziałać'

Od: kooperacja

firma, która współpracuje w jakiejś dziedzinie z inną firmą

[ko-operant] lub [kooperant]

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Biznes funkcjonowanie firm i przedsiębiorstw

	synonimy:	kooperator
	hiperonimy:	współpracownik

	Nowy podmiot gospodarczy byłby jedynie kooperantem przemysłu zbrojeniowego, a nie producentem samolotów. źródło: NKJP: Walka o przetrwanie, Super Nowości, nr 291, 1998
	Już podczas pierwszego spotkania byłem zaskoczony tym, jak bardzo elastyczni i skłonni do współdziałania są nasi łódzcy kooperanci. źródło: NKJP: Kamil Piotrowski: Ziemia znowu obiecana, Ozon, nr 2, 2005
	Producent płacący podatek nie jest bowiem zainteresowany tym, aby towar był w maksymalnym stopniu wyprodukowany bez udziału zewnętrznych kooperantów, którzy realizując zyski od swoich dostaw powodowaliby wzrost kosztów podatnika i zwiększenie jego opodatkowania. źródło: NKJP: Stanisław Owsiak: Finanse publiczne, 1998
	Produkował jako kooperant drobne elementy z tworzyw sztucznych potrzebne do wyrobu mebli, np. uchwyty, zawiasy, prowadnice do szuflad. źródło: NKJP: Przemysław Puch: Słownik biznesmenów polskich, Gazeta Wyborcza, 1993-12-17

	+	kooperant	+	(CZEGO)
	+	kooperant	+	(CZYJ)

Data ostatniej modyfikacji: 11.07.2017