1858,
T. Tripplin, "Wycieczki lekarza Polaka po własnym kraju", Tom 2, books.google.pl
Odmiana
część mowy: przysłówek
Pochodzenie
Od: impertynencja
Definicja
w sposób obraźliwy i wyzywający
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie
Połączenia
mówić, odnosić się, pouczać kogoś, przerwać komuś, zachować się/zachowywać się impertynencko
Cytaty
[...] świadek przyskoczył do ławy oskarżonych i wykrzyczał: - Biłeś mnie, trzymałeś za włosy i uderzyłeś głową o biurko! - I co? Boli cię głowa? - impertynencko odparował W.
źródło: NKJP: Robert Olejnik: Sprzeczne zeznania, Gazeta Poznańska
Gdybym zrozumiał, że twoje malutkie głupie serce zrobiło ze mnie idola. Symptomy były widoczne: słuchałaś mnie bez sprzeciwu, a mamy nie, nie śmiałaś się do mnie odnosić impertynencko, do mamy mogłaś.
źródło: NKJP: Tamara Dubina: Śnieg w Jerozolimie, Midrasz, 2009-01-02
Pani Ubyszowa powiedziała mi, że grozi ci protokół, a może nawet aresztowanie, więc... - To moja sprawa! - przerwał impertynencko Zenek. - Nikomu nic do tego!
źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1961
[...] podczas dyskusji zachowała się wobec - jakby nie było osoby sporo starszej - impertynencko [...].
źródło: NKJP: Tomasz Domalewski: Mataczenie na antenie, Dziennik Polski, 2008-05-09