Naturalnie dałem ostrą replikę i mój meldunek poszedł do Słobudzkiego. Nie przeszkodziło to Zaleskiemu dalej się kręcić po Oddziale i koso zezować na moją osobę, zaopatrzoną zawsze obficie w gotówkę.
źródło: NKJP: Jerzy Odrowąż-Pieniążek: Więcej niż świadek, 2007
- Jak to się stało, że Niedamir nie wziął cię ze sobą? - spytał Geralt, koso spoglądając na poetę.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992
Do Wołyniaków i partyzantów doszli teraz tutejsze, z prawego brzegu, jedne na ochotnika, drugie z poboru. Prawie wszystkie nieufne jakieś, podejrzliwe, na naszych oficerów koso patrzące.