mówiący, nie wiedząc, czy to, co mówi, jest prawdą i sądząc, że prawdą jest coś innego wtedy, gdy prawdą jest to, co mówi, jest gotów z tego powodu powiedzieć to o tym, o czym mowa
Mioduch otwiera bagażnik i zagląda do środka. Widocznie to, co znalazł, w pełni go satysfakcjonuje, bo uśmiecha się szeroko.
źródło: NKJP: Juliusz Machulski, Piotr Wereśniak, Ryszard Zatorski: Kiler, 1998
Rana musiała go mniej boleć, pogodził się też widocznie z koniecznością przerwy w wędrówce, bo twarz miał spokojniejszą.
źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1990
Podawała kucharka, uznając widocznie, że Zosia jest zbyt gapowata do tak odpowiedzialnego zadania.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy. Zdrada, 1993
Odmiana
część mowy: partykuła
podklasa: epistemiczna
Składnia
widocznie _ w Zd. ozn.
szyk: zmienny w zdaniu złożonym (prymarnie w drugiej części wypowiedzenia), zmienny względem wprowadzanego członu: neutralna antepozycja obligatoryjny poprzedzający kontekst