Punktem wyjścia dla tych reformatorskich poszukiwań stało się stwierdzenie przyjęte jako niemal aksjomat, nie wymagający uzasadnienia, że dotychczasowy teatr realistyczno-naturalistyczny, spętany przymusem konwencjonalnego imitatorstwa, wszedł w fazę oczywistej, totalnej dekadencji.
źródło: NKJP: Artur Hutnikiewicz: Młoda Polska, 1994
Aktorzy ˝spostrzegli, że ich zawód to nie tyle małpie imitatorstwo, ale powołanie, że są posłani, by świadczyć o polskim teatrze, o kulturze, o polskiej kondycji˝.
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 24.11.1993