UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

krętactwo

Chronologizacja

1851, Rozbiór kwestyi włościańskiej w Polsce i w Rossyi w r. 1850, Poznań 1851.

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: n2

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. krętactwo
krętactwa
D. krętactwa
krętactw
C. krętactwu
krętactwom
B. krętactwo
krętactwa
N. krętactwem
krętactwami
Ms. krętactwie
krętactwach
W. krętactwo
krętactwa

Pochodzenie

Zob. kręcić

Definicja

pejorat. 
nieuczciwe działanie mające na celu odniesienie korzyści poprzez unikanie mówienia prawdy, kłamstwo lub oszukiwanie kogoś

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

Połączenia

  • krętactwa w jakiejś sprawie
  • cwaniactwo i krętactwo, kłamstwo i krętactwo, oszustwo i krętactwo, złodziejstwo i krętactwo

Cytaty

Kiernacki siedział nieruchomo, zastanawiając się gorączkowo, czy krętactwem da się jeszcze coś uratować.

źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Drzymalski przeciw Rzeczpospolitej, 2004

Może otrzyma pan wyrok z zawieszeniem? Tylko musi pan do wszystkiego się przyznać szczerze i otwarcie. Bez krętactw, panie Kuryłło.

źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1967

Szczery w uczuciach, nieporadny w ich wyrażaniu, naiwny jak dziecko, nigdy nie potrafił zdemaskować moich krętactw. Kłamałam, żeby się go pozbyć, gdy już miałam dość.

źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Złodziejka pamięci, 1998

Dzisiaj profesor nazywa przedsięwzięcie, w którym wykorzystywano jego lekarską sławę, totalnym krętactwem.

źródło: NKJP: Piotr Pytlakowski: Łowcy naiwnych, Polityka, 2005

Data ostatniej modyfikacji: 16.05.2019
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj