Zob. duch (w zn. 'dech, oddech, tchnienie', duszkiem znaczy bowiem 'jednym tchem').
tak, że ktoś spożył całą porcję napoju na raz, nie robiąc przerwy na nabranie powietrza
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
czynności związane z jedzeniem
- pić, wychylić, wypić coś duszkiem
|
[...] duszkiem wypijam jakiś gorący napój [...].
źródło: NKJP: Marek Chmielewski: Biegiem do wiosny, Gazeta Wyborcza, 1992-03-12
|
|
Piję duszkiem, do dna.
źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Doktor Twardowski, 1977
|
|
Teraz dopiero przypomniał sobie o mleku i stojąc wychylił duszkiem kubek.
źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955
|
|
- Dobra, Krzysiek. Piję dziś z tobą. Kiedy ostatni raz piłeś wódeczkę? - Marzena golnęła duszkiem, skrzywiła się i szybko sięgnęła po kanapkę.
źródło: NKJP: Piotr Krawczyk: Plamka światła, 1997
|
Data ostatniej modyfikacji: 07.08.2017
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN