1828,
Anioł Dowgird, Wykład przyrodzonych myślenia prawideł czyli logika teoretyczna i praktyczna, cz. 1, polona.pl
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
liczba pojedyncza
liczba mnoga
M.
kantyzm
kantyzmy
D.
kantyzmu
kantyzmów
C.
kantyzmowi
kantyzmom
B.
kantyzm
kantyzmy
N.
kantyzmem
kantyzmami
Ms.
kantyzmie
kantyzmach
W.
kantyzmie
kantyzmy
Inne uwagi
Zwykle lp
Pochodzenie
Od nazwiska: Immanuel Kant (1724-1804), niemiecki filozof
Definicja
filoz.
system filozoficzny stworzony przez Immanuela Kanta zawierający różne wątki teoriopoznawcze, m.in. krytycyzm oraz pogląd, że umysł ludzki narzuca niepoznawalnym rzeczom aprioryczne formy i kategorie
Noty o użyciu
Wyraz kantyzm bywa często używany w stosunku do bardzo różnych doktryn filozoficznych, które swój początek biorą z systemu filozoficznego Immanuela Kanta.
Wymowa
Ms. lp wymawiany: [kantyźmie] lub [kantyzmie].
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
filozofia
Cytaty
Zdaniem Cieszkowskiego w kantyzmie rywalizują dwie sprzeczne tendencje: minimalistyczna i maksymalistyczna. Granica, krytyka, analiza skorelowane są z dążeniami do wyczerpania granic, stworzenia systemu, dokonania syntezy […].
źródło: Wartości i wartościowania w historii filozofii, 1992 (books.google.pl)
[…] poglądy Schopenhauera rozeszły się zupełnie z kantyzmem, Schopenhauer będący pod silnym wpływem buddyzmu, doszedł do wniosku, że wbrew Kantowi ludzie mają bezpośredni dostęp do jednego rodzaju bytu rzeczywistego - mianowicie do własnego wnętrza.
źródło: NKJP: Internet
Bergson krytykował psychologię asocjacjonistyczną […]. Zwalczał pozytywizm i kantyzm, dwa główne nurty […] filozofii swych wczesnych lat.