UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

dąbrowski

Chronologizacja

1872, Gazeta Lwowska, books.google.pl

Odmiana

część mowy: przymiotnik


Stopień równy

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. dąbrowski
dąbrowski
dąbrowski
dąbrowskie
dąbrowska
D. dąbrowskiego
dąbrowskiego
dąbrowskiego
dąbrowskiego
dąbrowskiej
C. dąbrowskiemu
dąbrowskiemu
dąbrowskiemu
dąbrowskiemu
dąbrowskiej
B. dąbrowskiego
dąbrowskiego
dąbrowski
dąbrowskie
dąbrowską
N. dąbrowskim
dąbrowskim
dąbrowskim
dąbrowskim
dąbrowską
Ms. dąbrowskim
dąbrowskim
dąbrowskim
dąbrowskim
dąbrowskiej
W. dąbrowski
dąbrowski
dąbrowski
dąbrowskie
dąbrowska
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. dąbrowscy
dąbrowscy
dąbrowskie
dąbrowskie
D. dąbrowskich
dąbrowskich
dąbrowskich
dąbrowskich
C. dąbrowskim
dąbrowskim
dąbrowskim
dąbrowskim
B. dąbrowskich
dąbrowskich
dąbrowskich
dąbrowskie
N. dąbrowskimi
dąbrowskimi
dąbrowskimi
dąbrowskimi
Ms. dąbrowskich
dąbrowskich
dąbrowskich
dąbrowskich
W. dąbrowscy
dąbrowscy
dąbrowskie
dąbrowskie

Definicja

przymiotnik od: Dąbrowa lub Dąbrowa Górnicza

Noty o użyciu

Także żeńska nazwa osobowa od nazw miejscowości, w których pierwszy człon to Dąbrowa, np. Dąbrowa Białostocka, Dąbrowa Biskupia, Dąbrowa Tarnowska, Dąbrowa Wielka, Dąbrowa Zielona.

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Przynależność i podział terytorialny państwa, miasta, obszary geograficzne

Cytaty

Data ostatniej modyfikacji: 08.02.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj