Chronologizacja
Pochodzenie
Rzeczownik od przedrostkowego czasownika udręczyć 'sprawić komuś cierpienie fizyczne lub moralne, dokuczyć'; zob. dręczyć
1.a cierpienie
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia
Połączenia
- istna, prawdziwa; straszna, wielka; ciągła, wieczna; duchowa, moralna, psychiczna, wewnętrzna; fizyczna; codzienna, miłosna; udręka; ludzkie udręki
- udręka ciała; duszy, człowieka; życia; udręki mieszkańców
- udręka i cierpienia; ból i udręka
- wyraz; przedmiot, przyczyna, źródło; lata; kres, koniec udręki
- pełen, pełny udręki
- udręka skończyła się
- doświadczyć udręki
- odczuwać; przeżywać; znosić; zakończyć udrękę
- żyć; pogrążony w udręce
Cytaty
Codziennie w godzinach szczytu tworzą się tutaj korki, a prawdziwą udrękę kierowcy przeżywają w środy i soboty, gdy na targ zjeżdżają tysiące handlarzy i kupców z Czech. źródło: NKJP: Wojciech Trzcionka: Zakorkowani!, Dziennik Zachodni, 2006-06-21 |
|
Z oczu mężczyzny wyzierała udręka. Nadziei w nich nie było. źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Drzymalski przeciw Rzeczpospolitej, 2004 |
|
Dopiero gdy zbliżyli się do kamiennego nabrzeża [...] zrozumiała, że to kres jej udręki. Koniec z kołysaniem, mdłościami. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005 |
|
Rudy miał nadzieję, że wzbudzi jej zainteresowanie i będzie mógł opowiedzieć o swoich udrękach twórczych. Nie zapytała. źródło: NKJP: Paulina Grych: Schiza, 2008 |
|
Po kwadransie doktor Korda wyszedł nareszcie, a ona wróciła do łóżka. [...] Zasnęła gwałtownie, w udręce i lęku, że nigdy więcej już się nie obudzi. źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1986 |
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | udręka |
udręki |
|
D. | udręki |
udręk |
|
C. | udręce |
udrękom |
|
B. | udrękę |
udręki |
|
N. | udręką |
udrękami |
|
Ms. | udręce |
udrękach |
|
W. | udręko |
udręki |
1.b przyczyna cierpienia
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie słownictwo oceniające
Połączenia
- prawdziwa; dodatkowa udręka
- udręki codziennego życia, podróży
- pasmo udręk
- być, stać się czyjąś/dla kogoś udręką
Cytaty
Jeśli strój korporacyjny jest dla kogoś prawdziwą udręką, może pocieszy go fakt, że w wielu firmach raz na tydzień, najczęściej w piątek, przypada tzw. casual day, kiedy to pracownicy mogą pojawiać się w pracy na luzie. źródło: NKJP: Aleksandra Molędowska, Marta Kin, MON: Praca w Polsce, Gazeta Poznańska, 2006-01-02 |
|
Wokół siebie widziała Olga przede wszystkim nie kończące się pasmo udręk, dramatów i ludzkich tragedii, które z powodu swojej nadwrażliwości odbierała mocniej niż inni. Ów ogrom nieszczęść powodował ogólny nastrój przygnębienia. źródło: NKJP: Maria Rostworowska: Portret za mgłą opowieść o Oldze Boznańskiej, 2003 |
|
[...] to chrapanie stało się moją conocną udręką. Niech pan mi wierzy, bałem się każdej nadchodzącej nocy. źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Traktat o łuskaniu fasoli, 2007 |
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | udręka |
udręki |
|
D. | udręki |
udręk |
|
C. | udręce |
udrękom |
|
B. | udrękę |
udręki |
|
N. | udręką |
udrękami |
|
Ms. | udręce |
udrękach |
|
W. | udręko |
udręki |
Składnia
![]() |
+ | udręka | + |
CZEGO
|