1834,
Juljan Alexander Kamiński, Śmieszek, books.google.pl
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
pikulina
|
pikuliny
|
|
| D. |
pikuliny
|
pikulin
|
|
|
|
| C. |
pikulinie
|
pikulinom
|
|
| B. |
pikulinę
|
pikuliny
|
|
| N. |
pikuliną
|
pikulinami
|
|
| Ms. |
pikulinie
|
pikulinach
|
|
| W. |
pikulino
|
pikuliny
|
|
muz.
mały flet poprzeczny o bardzo szerokim zakresie wysokich dźwięków
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka
|
Zamykam oczy i jeszcze słyszę przenikliwy dźwięk pikuliny odbijający się od kamiennych murów pozbawionej dachu katedry opactwa San Galgano.
źródło: Internet: italiannawdrodze.blogspot.com
|
|
Wiele wnoszą solówki fletowe (zwłaszcza pikuliny) lidera zespołu [...].
źródło: Internet: hi-fi.com.pl
|
|
Nie, ale ja często rano przysiadam w samej bieliźnie na stołeczku z nogami rzeźbionymi w łapy lwa i gram na pikulinie.
źródło: Internet: kwejk.pl
|
Data ostatniej modyfikacji: 01.04.2021
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN