1923,
Karol Stadtmüller, Słownik techniczny, t. 1, polona.pl
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
zgrzeblarz
|
zgrzeblarze
|
ndepr |
zgrzeblarze
|
depr |
| D. |
zgrzeblarza
|
zgrzeblarzów
zgrzeblarzy
|
|
| C. |
zgrzeblarzowi
|
zgrzeblarzom
|
|
| B. |
zgrzeblarza
|
zgrzeblarzów
zgrzeblarzy
|
|
| N. |
zgrzeblarzem
|
zgrzeblarzami
|
|
| Ms. |
zgrzeblarzu
|
zgrzeblarzach
|
|
| W. |
zgrzeblarzu
|
zgrzeblarze
|
ndepr |
zgrzeblarze
|
depr |
psł.
*greblo
'narzędzie do drapania, skrobania, czesania: szczotka do czesania lnu, wełny, zwierząt; pogrzebacz; łopata'
Pol. rzeczownik podstawowy zgrzebło poświadczony od XVI w., od XVIII w. w znaczeniu 'żelazna szczotka do czesania koni'.
włók.
osoba zajmująca się rozplątywaniem i czyszczeniem włókna wełnianego, bawełnianego lub lnianego
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
zawody
|
Zgrzeblarz siedzi zgarbiony przed stolikiem roboczym i czesze wełnę dużym, dwuręcznym zgrzebłem.
źródło: Internet: muzeumtomaszow.pl
|
|
[...] wnioskodawca jako nastawiacz czyścił maszyny, na których pracowali przędzarze i zgrzeblarze.
źródło: Internet: orzeczenia.ms.gov.pl
|
Data ostatniej modyfikacji: 23.08.2021
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN