Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | wilkołak |
wilkołaki |
|
| D. | wilkołaka |
wilkołaków |
|
| C. | wilkołakowi |
wilkołakom |
|
| B. | wilkołaka |
wilkołaki |
|
| N. | wilkołakiem |
wilkołakami |
|
| Ms. | wilkołaku |
wilkołakach |
|
| W. | wilkołaku |
wilkołaki |
Pochodzenie
psł. *vľ̥kodlakъ (prawdopodobnie) 'mający wilczą sierść'
Złożenie: psł. *vľ̥kъ 'wilk' + psł. (dial.) *dlaka 'sierść zwierzęca, zarost, włosy na ciele ludzkim, upierzenie ptaków'
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Tradycja wierzenia i przesądy
Połączenia
- duchy i wilkołaki, potwory i wilkołaki, strzygi i wilkołaki, upiory i wilkołaki, wampiry i wilkołaki
- bractwo wilkołaków
- wilkołaki wyją
- być wilkołakiem
- wierzyć w wilkołaki
Cytaty
|
Wilkołak zębami zgrzyta, a od czasu do czasu zawyje, aż echo odpowiada, od pni borowych odbite. źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Emilia z kwiatem lilii leśnej, 1993 |
|
|
[...] w okolicznych lasach widział wilkołaka potężnego jak wieża, sięgającego kosmatym łbem najwyższych dębów i sosen. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003 |
|
|
Nad ranem, jeszcze w ciemnościach, do biwaku podkradł się głodny i wściekły wilkołak [...]. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992 |
|
|
Wierzono także, że wilkołakami stają się naturalnie dzieci człowieka-wilka, że wilkołactwem można się zarazić poprzez ukąszenie likantropa. źródło: NKJP: Krzysztof Kęciek: Wilkołaki, Focus. Poznać i zrozumieć świat, nr 6, 2003 |
|
|
W Polsce - choć powszechnie wierzono w wilkołaki i zdarzało się, że chłopi sami sądzili podejrzanych o wilkołactwo - wilkołaczych procesów nie było. źródło: NKJP: Natalia Skipietrow: 13 grudnia - św. Łucji, Gazeta Wyborcza, 1992-12-12 |