Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1, ż
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | starowina |
starowini starowiny |
ndepr |
| starowiny |
depr | ||
| D. | starowiny |
starowinów starowin |
|
| C. | starowinie |
starowinom |
|
| B. | starowinę |
starowinów starowiny |
|
| N. | starowiną |
starowinami |
|
| Ms. | starowinie |
starowinach |
|
| W. | starowino |
starowini starowiny |
ndepr |
| starowiny |
depr |
Inne uwagi
Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci żeńskiej, używa się r.ż., D. lm starowin , B. lm starowiny . W przeciwnym razie używa się r. m1, D. i B lm starowinów lub r. ż, D. lm starowin , B. lm starowiny .
Pochodzenie
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Bieg życia starzenie się
Relacje znaczeniowe
| synonimy: | starowinka |
Cytaty
|
Bardzo stary człowiek, maleńki i wysuszony, przejmował ją obawą. Drżała, że rozsypie się nagle na jej oczach. Dziwiło ją, jakim cudem starowina ma jeszcze siły, by cały dzień kręcić się pośród maszyn, które traktował niby żywe istoty. źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996 |
|
|
Starowina nie mogła otrząsnąć się ze strachu. Z trudem rzucała chaotyczne słowa: - Matko Najsłodsza... idę ja od jeziora popod zamek, a tu coś nagle jęknęło... źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1962 |
|
|
- Ledwie wymówił ostatnie słowa, zdał sobie sprawę z absurdalności swych pytań skierowanych do osiemdziesięcioletniego starowiny... źródło: NKJP: Marian Pankowski: Fara na Pomorzu, 1997 |
|
|
Zniknęli niemal kościelni dziadowie nadstawiający czapkę i przesuwający w sękatych paluchach różańcowe kulki. Wyparowały starowiny mamroczące pacierze lub śpiewające święte pieśni. źródło: NKJP: Mój „Dzienniczek Polski”, Dziennik Polski, 2006-02-03 |