1844,
J. K. Trojański: Dokładny niemiecko-polski słownik do podręcznego użycia dla Polaków i Niemców, books.google.pl
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
liczba pojedyncza
liczba mnoga
M.
wywiadowca
wywiadowcy
ndepr
wywiadowce
depr
D.
wywiadowcy
wywiadowców
C.
wywiadowcy
wywiadowcom
B.
wywiadowcę
wywiadowców
N.
wywiadowcą
wywiadowcami
Ms.
wywiadowcy
wywiadowcach
W.
wywiadowco
wywiadowcy
ndepr
wywiadowce
depr
1. amator
Definicja
osoba, która zbiera informacje na temat osób mogących stanowić zagrożenie
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
osoby związane z wojskiem i wojną
Cytaty
- No, tylko nie z taką nieszczęśliwą miną, bo się od razu skapują. Wywiadowca musi być pewny siebie. Wyprostuj się, podnieś głowę, uśmiechnij się.
źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954
Spostrzegłem zaraz tych młodych Australijczyków. Są na pewno wywiadowcami koczujących w okolicy plemion.
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1957
2. zawodowiec
Definicja
funkcjonariusz wywiadu - instytucji
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
policja i inne służby mundurowe
Cytaty
Każdy inspektor wiedział, że sprawozdanie wywiadowcy dołączone do akt śledztwa było tylko kiepskim streszczeniem jego rzeczowych obserwacji.
źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Bardzo dużo pajacyków, 1968
Z relacji Kurczatowa wynika, że w połowie lat czterdziestych tylko on był upoważniony przez Berię do wglądu w raporty wywiadowców działających na Zachodzie.
źródło: NKJP: Włodzimierz Kusch: Co o promieniowaniu wiedzieć powinniśmy, 1999