UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

wyrozumiale

Chronologizacja

XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł

Odmiana

część mowy: przysłówek

stopień równy wyrozumiale
stopień wyższy wyrozumialej

Definicja

w sposób świadczący o tym, że ktoś rozumie innych i wybacza im ich wady lub niewłaściwe postępowanie

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Usposobienie człowieka cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

Połączenia

  • cierpliwie i wyrozumiale
  • mówić, patrzyć, pokiwać głową, uśmiechać się; potraktować kogoś, traktować kogoś wyrozumiale
  • bardzo wyrozumiale

Cytaty

Podporucznik spojrzał na niego wyrozumiale, niczym nauczyciel gotowy do wyjaśnień.

źródło: NKJP: Zbigniew Górniak: Siostra i byk, 2009

[...] mówi łagodnie i wyrozumiale, jak cierpliwy ojciec do syna, zasypującego go pytaniami o rzeczy dla dziecka niezrozumiałe, ale oczywiste dla dorosłych.

źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Ahmad Szah Massud, Gazeta Wyborcza, 1995-11-24

Początkowo byłem wyrozumiale rozbawiony, ale rychło (wraz z ilością cierpkich słów pod adresem Ewy) zacząłem się irytować.

źródło: NKJP: Dobrze, czy źle?, Tygodnik Siedlecki, 2009-08-12

Idź do sądu z kimś bliskim, życzliwym, wyrozumiale reagującym na każde Twoje przeżycie.

źródło: NKJP: Kuba Jabłoński: Rozwód. Jak go przeżyć?, 2000

[...] wóz miał pękniętą przednią szybę i nieaktualne badania techniczne. Kierowca położył 50 zł, by mundurowi potraktowali go wyrozumialej.

źródło: NKJP: (PEKA): Prawie jak mandaty, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2007-01-26

Data ostatniej modyfikacji: 14.10.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj