UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

ofuknąć

Chronologizacja

1579, SPXVI

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. ofuknę
 ofukniemy
2 os. ofukniesz
 ofukniecie
3 os. ofuknie
 ofukną

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. ofuknąłem
+(e)m ofuknął
 ofuknęłam
+(e)m ofuknęła
 ofuknęłom
+(e)m ofuknęło
 ofuknęliśmy
+(e)śmy ofuknęli
 ofuknęłyśmy
+(e)śmy ofuknęły
2 os. ofuknąłeś
+(e)ś ofuknął
 ofuknęłaś
+(e)ś ofuknęła
 ofuknęłoś
+(e)ś ofuknęło
 ofuknęliście
+(e)ście ofuknęli
 ofuknęłyście
+(e)ście ofuknęły
3 os. ofuknął
 ofuknęła
 ofuknęło
 ofuknęli
 ofuknęły

bezosobnik: ofuknięto

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. ofuknijmy
2 os. ofuknij
 ofuknijcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. ofuknąłbym
bym ofuknął
 ofuknęłabym
bym ofuknęła
 ofuknęłobym
bym ofuknęło
 ofuknęlibyśmy
byśmy ofuknęli
 ofuknęłybyśmy
byśmy ofuknęły
2 os. ofuknąłbyś
byś ofuknął
 ofuknęłabyś
byś ofuknęła
 ofuknęłobyś
byś ofuknęło
 ofuknęlibyście
byście ofuknęli
 ofuknęłybyście
byście ofuknęły
3 os. ofuknąłby
by ofuknął
 ofuknęłaby
by ofuknęła
 ofuknęłoby
by ofuknęło
 ofuknęliby
by ofuknęli
 ofuknęłyby
by ofuknęły

bezosobnik: ofuknięto by

bezokolicznik: ofuknąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: ofuknąwszy

gerundium: ofuknięcie

imiesłów przymiotnikowy bierny: ofuknięty

odpowiednik aspektowy: ofukiwać

Pochodzenie

Zob. fukać

1. o człowieku

Definicja

zwracając się do kogoś, krótko i gniewnie wyrazić niezadowolenie z jego postępowania lub negatywne nastawienie do niego

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Język mówienie

Relacje znaczeniowe

synonimy:  ofukać, sfukać

Cytaty

[...] paliła bez przerwy papierosy, spacerowała nerwowo po pokoju, a nawet podeszła do okna. - Niech pani uważa - ofuknął ją [...] - mogą zobaczyć.

źródło: NKJP: Andrzej Zbych: Stawka większa niż życie, 1967

W chwili, gdy tłumaczyłem, jakie znaczenie dla dzieci ma ruch, jak bardzo taki plac jest potrzebny, jeden z mieszkańców ofuknął mnie, że to sprawa nieistotna [...].

źródło: NKJP: Wspinaczka po pieniądze, Gazeta Krakowska, 2002-01-24

Nikt cię nie ofuknie, nie nakrzyczy na ciebie, jeśli nawet zwracasz się do niego z najbardziej banalną sprawą.

źródło: NKJP: Uśmiech Japonii, Dziennik Polski, 1998-03-10

Intelektualiści [...] chcieli się najpierw upominać o prawa ginącej kultury, ale ich ofuknięto za „domaganie się przywilejów” i teraz siedzą jak mysz pod miotłą, wciąż mimo to besztani za „salonowość” [...].

źródło: NKJP: Andrzej Osęka: „Odwilż” czy „roztopy”?, Gazeta Wyborcza, 1992-05-22

Składnia

bez ograniczeń + ofuknąć +
KOGO + (za CO)
bez ograniczeń + ofuknąć +
KOGO + (że ZDANIE)
bez ograniczeń + ofuknąć +
KOGO + MOWA WPROST

2. o kocie

Definicja

gwałtownie wydmuchując pyskiem powietrze, okazać innemu zwierzęciu lub człowiekowi negatywne nastawienie

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK I PRZYRODA Świat zwierząt zwyczaje i zachowania zwierząt

Relacje znaczeniowe

synonimy:  ofukać, sfukać

Cytaty

Pies [...] zaczepił kota! Leniwy futrzak go tylko ofuknął, pacnął w nos łapą i psia zabawa się skończyła na... wyglądaniu przez okno!

źródło: Internet: fakt.pl

Samica w rui wcale nie ułatwia samcowi zadania. Nie od razu godzi się na miłość. Wydaje się nawet, że zalotnik ją denerwuje. Stroszy więc swoje kolce, potrafi ofuknąć, a nawet ugryźć.

źródło: NKJP: Anna Rojek: Kolczaste gody, Dziennik Łódzki, 2003-05-16

Składnia

bez ograniczeń + ofuknąć +
KOGO/CO
Data ostatniej modyfikacji: 30.10.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN