mówiący chce, żeby rozmówca przestał mówić o tym, o czym mówi, w sposób, w jaki mówi, bo uważa to za zbyt emocjonalne
Możliwe powtórzenie spokojnie, spokojnie, spokojnie, no już, spokojnie. Występuje w języku mówionym.
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
|
- Spokojnie, Edyto - włączył się Kloss. - Bądź uprzejma zająć się swoją pracą.
źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Stawka większa niż życie, 1967
|
|
- Spokojnie kolego - uniósł rękę Cousteau. - Ja to wszystko załatwię.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: czyściec, 1992
|
|
- Spokojnie, spokojnie - mitygował go z góry Korbal kiwając zielonym termosem, który opierał o udo. - Po co zaraz „po świńsku”?
źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiątka z Celulozy, 1952
|
Data ostatniej modyfikacji: 29.12.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN