UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

dzikarz

Chronologizacja

1951, SJPDor

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m2

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. dzikarz
dzikarze
D. dzikarza
dzikarzy
C. dzikarzowi
dzikarzom
B. dzikarza
dzikarze
N. dzikarzem
dzikarzami
Ms. dzikarzu
dzikarzach
W. dzikarzu
dzikarze

Pochodzenie

Zob. dziki

Definicja

łow. 
pies specjalnie wyszkolony do udziału w polowaniach na dziki

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK I PRZYRODA Świat zwierząt zwierzęta domowe i hodowlane

CZŁOWIEK I PRZYRODA Świat zwierząt hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:  pies

Połączenia

  • dzikarze i norowce; dzikarze i posokowce
  • psy dzikarze

Cytaty

Walijskie terriery, jamniki szorstkowłose, słowackie gończe, niemieckie teriery oraz inne psy walczyły o tytuł najlepszego dzikarza lub norowca na ogólnopolskim konkursie psów myśliwskich [...]

źródło: NKJP: Psie zawody, Dziennik Słupski, 1999-09-17

Ogar [...] jest to bardzo silny pies, mogący nawet grubego, ponad stukilogramowego dzika osaczyć na kilka godzin. Mój Neron to właśnie dzikarz . Delta jest tropowcem, zaś specjalność Grota to wyszukiwanie.

źródło: NKJP: Powrót z przeszłości, Dziennik Polski, 2003-02-21

Data ostatniej modyfikacji: 11.03.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj