część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m2
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
sznaucer
|
sznaucery
|
|
| D. |
sznaucera
|
sznaucerów
|
|
| C. |
sznaucerowi
|
sznaucerom
|
|
| B. |
sznaucera
|
sznaucery
|
|
| N. |
sznaucerem
|
sznaucerami
|
|
| Ms. |
sznaucerze
|
sznaucerach
|
|
| W. |
sznaucerze
|
sznaucery
|
|
niem.
Schnauzer
Od: Schnauze 'pysk, morda'
pies o długiej prostokątnej głowie z charakterystyczną brodą, mający gęstą, szorstką i twardą sierść, czarną, popielatą lub białą
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwierzęta domowe i hodowlane
- mieć sznaucera
- hodować sznaucery
|
Po chwili zdumienia ochłonęłam i zdecydowanie nacisnęłam dzwonek. Rzuciły się ku mnie dwa młode psy, sznaucer i doberman.
źródło: NKJP: Hanna Kowalewska: Tego lata, w Zawrociu, 1998
|
|
W okolicy Białego Prądnika znaleziono małą czarną suczkę podobną do sznaucera; ma długi ogon, białe brwi, jasną mordkę.
źródło: NKJP: (jś): Znaleziona suczka, Dziennik Polski, 2008-07-15
|
|
Jeszcze coś - u nóg Pyzy na trawniku leżał olbrzymi czarny sznaucer. Strzygł uszami.
źródło: NKJP: Wojcech Chmielewski: Brzytwa, 2008
|
|
Przywitał się teraz serdecznie z wielkim i niezwykle potulnym psem, sznaucerem.
źródło: NKJP: Henryk Rozpędowski: ON I ONA, Gazeta Wyborcza, 1998-10-30
|
Data ostatniej modyfikacji: 05.06.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN