UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

jurny

1561, SPXVI

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Stopień wyższy

psł. *juriti 'szaleć, pędzić, gnać'

Przymiotnik utworzony przyrostkiem -ny od polskiego dawnego czasownika jurzyć 'jątrzyć, pobudzać do gniewu, podburzać'.

1. człowiek

taki, który jest pełen energii i ma duże potrzeby seksualne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Określenia fizyczności człowieka sprawność i wydolność organizmu

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego seksualność

	Andrzej [...] to jurny chłop, który czas dzieli między pracą na roli a pieszczotami z żoną i okolicznymi pannami i mężatkami. źródło: NKJP: Katarzyna Surmiak-Domańska: Niechciane dziecko, Gazeta Wyborcza, 1999-06-19
	Podejrzewał, że w mrokach jego rodowodu wędrował strumyczek krwi cygańskiej, starzy chłopi powiadali, że nie ma lepszych kochanek niż Cyganka, może więc któryś jego jurny przodek postanowił to sprawdzić. źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978
	Trzydziestolatek oskarżony o pobicie teściowej najwyraźniej chciał być szczery wobec wysokiego sądu. Tłumaczył, że jest z natury jurny, lecz żona choć ponętna, ale niechętna i nieskora do częstego swawolenia. źródło: NKJP: Stanisław Śmierciak: Jak nie żona czy teściowa, to…, Gazeta Krakowska, 2005-09-10
	[...] Trąbicka zrzuciła pantofelki [...] i podkasała nieco wieczorową sukienkę, żeby pokazać, jak się tańczy transylwańskiego „hajduka” - i zatańczyła w fontannie, stawiając nogi niczym jurna góralka, wydymając policzki... źródło: NKJP: Jacek Dobrowolski: 120 godzin, czyli upadek pewnego dżentelmena, 2006

książk.

taki, który cechuje energiczność, a często również nieprzyzwoitość i zmysłowość

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Usposobienie człowieka cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Określenia fizyczności człowieka sprawność i wydolność organizmu

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego seksualność

	Rysio [...] odznaczał się nieprzeciętną urodą i jurną męskością, a że nie miał gdzie mieszkać w Warszawie, zapłonął uczuciem do mej byłej żony, gdy tylko ją poznał na schodach. źródło: NKJK: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
	W odróżnieniu od literatury wysokiej sarmatyzmu, która utrzymywała niesłychanie poważny ton, folklor był jurny i ludyczny, i w tym sensie, rzec by można, opozycyjny wobec kultury elitarnej. źródło: NKJP: Urszula Augustyniak: Historia Polski 1572-1795, 2008
	Spotęgowana wiara w siebie, wiadomo, zawsze dobrze działała na jurną radość życia, a tym bardziej u ludzi tak niebywale oddanych zmysłowym rozrywkom. źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Madagaskar okrutny czarodziej, 1969
	Dosadne sceny i jurny dowcip budują spektakle Teatru Wybrzeże [...]. źródło: NKJP: Roman Pawłowski: Gdańskie Dni Szekspirowskie, Gazeta Wyborcza, 1994-08-16
	[...] zatrzymywali się w dalekich górach i tam, na małej nieraz skale, w niedostępnym dla innych miejscu, dawali upust swojej energii i jurnej młodości. źródło: Wierchy. Rocznik poświęcony górom, 1981 (books.google.pl)

Data ostatniej modyfikacji: 23.09.2019