2 połowa XVII w.,
Kart XVII-XVIII
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
n2
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
incognito
|
incognito
|
|
D. |
incognito
|
incognito
|
|
C. |
incognito
|
incognito
|
|
B. |
incognito
|
incognito
|
|
N. |
incognito
|
incognito
|
|
Ms. |
incognito
|
incognito
|
|
W. |
incognito
|
incognito
|
|
Inne uwagi
Zwykle lp
wł.
incognito
z
łac.
incōgnitus
'nieznany'
książk.
stan, w którym czyjaś tożsamość pozostaje ukryta
iŋkognito, inkognito lub inkognito
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
|
- Zakryj twarz woalką - powiedziała Elisabeth. - Ukryjesz siniec i zachowasz incognito.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
|
|
– Powiedzmy, że obserwowałem cały rytuał z miejsca, gdzie byłem pewien zupełnego incognito – oznajmił detektyw.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Dzieci nocy, 2001
|
|
[...] jeśli wykonam polecenie, to pan Prezes straci incognito.
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1960-1965, 1965
|
Data ostatniej modyfikacji: 20.01.2020
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN