nadawca krytycznie ocenia daną sytuację lub to, co ktoś robi, bo jest to dla niego nie do zaakceptowania i chciałby, żeby się skończyło
Noty o użyciu
Najczęściej jako pytanie retoryczne.
Cytaty
Ile można tak tańczyć i tańczyć, kręci jej się w głowie, opada bezwładnie na fotel i nawet nie próbuje tego ukryć.
źródło: NKJP: Hanna Samson: Pułapka na motyla, 2000
- Cholera! Ile można spisywać protokół?
źródło: NKJP: Radosław Figura: Teraz albo nigdy!, odc. 27, 2008
O tym nikt już nie chce słuchać, czytać ani myśleć. Moralna wrażliwość stępiła się w zalewie krwawych obrazów. Te dzieci z urwanymi nogami, wybebeszone pociskami domy, twarze starych kobiet. Dość. Ile można.
źródło: NKJP: Dawid Warszawski: Zmęczenie i lęk, Gazeta Wyborcza, 1994-12-24
– Już się nawet przestałem denerwować. Bo ile można?! – mówi rozżalony Piotr Świderski, którego pracodawcy jakby skreślili ze swoich list płac.
źródło: NKJP: Wojciech Koerber: Na boczny tor, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-08-10
Składnia
Ile można! Ile można _ Zd. pyt. z Cz. niedok.
szyk: zewnętrzny: stały: antepozycja wewnętrzny: stały