1 połowa XVIII w.,
Kart XVII-XVIII
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
p3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
|
manatki
|
|
| D. |
|
manatków
|
|
| C. |
|
manatkom
|
|
| B. |
|
manatki
|
|
| N. |
|
manatkami
|
|
| Ms. |
|
manatkach
|
|
| W. |
|
manatki
|
|
ukr.
manátki
'rodzaj okrycia pasterskiego, podróżnego'
z
scs.
manъtija
'rodzaj płaszcza'
pot.
rzeczy, które ktoś zabiera z miejsca, które opuszcza
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
sprzęty domowe i przedmioty codziennego użytku
- pakować/spakować, wynieść, zbierać/zebrać manatki
|
W zlicytowanym domu służba pakowała manatki i wietrzyła pokoje.
źródło: NKJP: Magdalena Tulli: W czerwieni, 1998
|
|
Minister, przypomnę, gdy zabrakło mu argumentów, wstał, zebrał manatki i wyszedł.
źródło: NKJP: Wojsko ma dość, Gazeta Wyborcza, 1992-05-27
|
|
Ruszyłem więc bezzwłocznie, pozostawiając we Mchach większość manatków i moją broń myśliwską [...].
źródło: NKJP: Jerzy Odrowąż-Pieniążek: Więcej niż świadek, 2007
|
|
Obiecałem spłakanej Zosi, że będę ją odwiedzał, i w godzinę później byliśmy z naszymi skromnymi manatkami w Wilanowie.
źródło: NKJP: Tomek Tryzna: Idź kochaj i niech ci nie pomoże żadna na ziemi rzecz, 2010
|
Data ostatniej modyfikacji: 16.04.2019
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN