część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
węgieł
|
węgły
|
|
| D. |
węgła
|
węgłów
|
|
| C. |
węgłowi
|
węgłom
|
|
| B. |
węgieł
|
węgły
|
|
| N. |
węgłem
|
węgłami
|
|
| Ms. |
węgle
|
węgłach
|
|
| W. |
węgle
|
węgły
|
|
psł.
*ǫgъlъ
'kąt, róg, narożnik'
część budynku utworzona przez schodzące się ze sobą dwie pionowe zewnętrzne ściany
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Budownictwo
części budowli
- węgieł budynku, chałupy, domu, szopy
- strzelać, wyglądać zza węgła
- za węgłem
|
Wróg może się czaić za węgłem domu, może stać przy każdej latarni.
źródło: NKJP: Christian Skrzyposzek: Wolna Trybuna, 1985
|
|
Kiedy minął dom sąsiadów i przeszedł na drugą stronę ulicy, nagle wyskoczył zaczajony za węgłem syn sąsiada i chwycił go pod rękę.
źródło: NKJP: (rob): Sąsiedzka awantura, Gazeta Krakowska 2002-05-28
|
|
(...) dzieciaki wyglądały zza węgła, by z bliska ujrzeć samego króla i śliczną Lyllanę.
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
|
Data ostatniej modyfikacji: 29.06.2019
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN