Chronologizacja
W wyrażeniu koń na szwarcu .
W zn. 'czernidło' od 2 połowy XVIII wieku.
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | szwarc |
szwarce |
|
| D. | szwarcu |
szwarców |
|
| C. | szwarcowi |
szwarcom |
|
| B. | szwarc |
szwarce |
|
| N. | szwarcem |
szwarcami |
|
| Ms. | szwarcu |
szwarcach |
|
| W. | szwarcu |
szwarce |
Inne uwagi
Zwykle lp
Pochodzenie
niem. schwarz 'czarny'
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA Ubranie czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań
Cytaty
|
Mój ś.p. dziadek opowiadał, że przed większymi świętami wygarniało się sadzę z komina, mieszało się ją z łojem i takim mazidłem smarowało się buty. Rozwiązanie to było bardzo niepraktyczne, bo oczywiście wszystko się brudziło. Po pojawieniu się w sprzedaży szwarcu osoby wystarczająco zamożne zarzucały starą metodę. źródło: NKJP: Internet |
|
|
Szwarc pakowano w drewniane pudełka. Był bardzo gęsty, a wręcz suchy. Rozrabiało się go paroma kroplami wody. Najlepiej było popluć przed każdym zamoczeniem mazaka (szczotka do rozmazywania). But szwarcowany miał mocny połysk, lepszy niż po paście. Dlatego w wojsku używano szwarcu. źródło: NKJP: Ignacy Krowiak: Wspomnienia dziadka Ignacego - część V, Pinezka.pl, 2004-08 |