1971,
Z. Chechlińska (red.), Szkice o kulturze muzycznej XIX wieku, t. 1, books.google.pl
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
iluzjonistka
|
iluzjonistki
|
|
D. |
iluzjonistki
|
iluzjonistek
|
|
|
|
C. |
iluzjonistce
|
iluzjonistkom
|
|
B. |
iluzjonistkę
|
iluzjonistki
|
|
N. |
iluzjonistką
|
iluzjonistkami
|
|
Ms. |
iluzjonistce
|
iluzjonistkach
|
|
W. |
iluzjonistko
|
iluzjonistki
|
|
artystka cyrkowa, która pokazuje różne sztuczki, wywołując złudzenie, że są magią
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Czas wolny
rozrywka
|
Jako iluzjonistka zaistniała natomiast Anna Mikulska, wykonując tzw. trick Chicago. Wyczarowała z kapelusza osiemnaście bil.
źródło: NKJP:r Wojciech Koerber: 7-krotni rekordziści Guinessa w „Gazecie”, Gazeta Wrocławska 1999-07-22
|
|
W miniony weekend odbył się w Katowicach pierwszy duży, bo aż trzydniowy, spektakl iluzji pod batutą pierwszej iluzjonistki.
źródło: Internet: natemat.pl
|
Data ostatniej modyfikacji: 24.09.2019
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN